Η μέθοδος των τριών

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ

-βιβλίο και cd-

εκδόσεις ύψιλον/βιβλία

«Η Μέθοδος των Τριών» μπορεί να περιγραφεί απλούστατα σαν ένα βιβλίο με μεταφρασμένη ποίηση που περιέχει κι ένα cd. Ακριβέστερο όμως θα ήταν να λέγαμε πως είναι ένα βιβλίο που καταλήγει σε ένα cd, σαν να ήταν το cd ένα ακόμη, τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου. Πράγματι, το ίδιο το βιβλίο έχει οργανωθεί σαν παράσταση: σαν μια από εκείνες τις βραδιές αυτοσχεδιασμού, που συνηθίζονταν άλλοτε, κι όπου οι performers καλούνταν να αναπτύξουν το θέμα που τους έδινε το κοινό. Το θέμα που δίνεται εδώ, στις πρώτες-πρώτες σελίδες, είναι το κατεξοχήν αυτονόητο, αν μας ενδιαφέρει να εξερευνήσουμε τις σχέσεις της μουσικής με την ποίηση ή της ποίησης με τη μουσική:

είναι το θέμα του Ορφέα και της Ευριδίκης.

Το θέμα αυτό αναπτύσσεται τρεις φορές: Την πρώτη φορά, ο Γιώργος Κοροπούλης το αναπτύσσσει συνδυάζοντας μεταφράσεις αρχαίων Ελλήνων ποιητών (Σαπφώ, Ήριννα, Θεόκριτος, επιγραμματοποιοί), απ’ τις οποίες μία μόνο είναι δική του: οι άλλες είναι Πανώρια Ρέλια, Τέλλος Άγρας, Ι.Θ. Κακριδής, Παντελής Μπουκάλας.

Τη δεύτερη φορά, ο Κοροπούλης ξεκινά συνδυάζοντας και πάλι δεδομένες,παλιές μεταφράσεις λατίνων ποιητών (Οβίδιος, Βιργίλιος σε μετάφραση Μάξιμου Πλανούδη και Κωνσταντίνου Θεοτόκη αντιστοίχως), από κει και πέρα όμως οι μεταφράσεις είναι δικές του (Δάντης, Λεοπάρντι, Χαίλντερλιν).

Την τρίτη φορά, η ίδια μείξη επαναλαμβάνεται σε συμπυκνωμένη μορφή: Στίχοι του Σίλλερ (σε μετάφραση Μαβίλη), του Προπέρτιου και του Γκαίτε συνδυάζονται σε ένα μοναδικό ποίημα.

Η λογική συνέχεια θα ήταν το «Ρέκβιεμ για μια φίλη» του Ρίλκε. Και είναι πράγματι, αλλά όχι τυπωμένο. Οι σελίδες γίνονται άυλες, γίνονται ήχος – όπως απαιτεί ακριβώς το θέμα του Ορφέα και της Ευριδίκης…  Με δυο λόγια: οι τελευταίες, άυλες σελίδες, το cd δηλαδή, είναι το μουσικό έργο του Τάσου Ρωσόπουλου «Νωρίς αύριο το πρωί», βασισμένο στα ποιήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε : “Pέκβιεμ για μια φίλη” και “Μοναξιά”. Το “Pέκβιεμ για μια φίλη” το μετέφρασε και το διαβάζει ο Γιώργος Κοροπούλης. Τη “Μοναξιά”, σε αλλοιωμένη μετάφραση Άρη Δικταίου, την ερμηνεύει η Eλευθερία Αρβανιτάκη.

Ο Πωλ Βαλερύ έλεγε πως «λυρισμός είναι το είδος εκείνο ποίησης που

προϋποθέτει φωνές εν δράσει». Αυτό ισχύει ακόμη και θα ισχύει όσο

υφίσταται λυρική ποίηση, έστω κι αν η όραση φαίνεται να νικά κατά

κράτος παντού. Κάθε βιβλίο ποίησης απευθύνεται και στ’αυτί. «Η Μέθοδος

των Τριών» σχεδιάστηκε σαν φευγαλέα υπενθύμιση αυτής της αλήθειας. Ο

απλούστερος τρόπος να το πετύχουν οι συν-παραγωγοί της ήταν να πάρουν κατά γράμμα τη ρήση του Βαλερύ.

Κυκλοφορεί στα κεντρικά βιβλιοπωλεία
Πολιτεία       ΙΑΝΟS        Public        εκδόσεις ύψιλον