Ο Γιώργος Κοροπούλης πριν από πολλά χρόνια μου έδωσε ένα αρχείο που περιείχε την μορφοποίηση ενός υπό έκδοση βιβλίου του με τίτλο Ρίμες Αγάπης. Τα ποιήματα στα λατινικά, τα κυπριακά του 16ου αιώνα αλλά και σε σημερινά εξαιρετικά ελληνικά, δικά του, με ηλέκτρισαν με το πρώτο διάβασμα. Το θέμα, από τα πλεόν κοινότυπα όλων των εποχών, ο διακαής και ανεκπλήρωτος έρωτας ενός άτυχου ερωτοκτυπημένου. Ο τρόπος όμως του, ακόμα ανώνυμου, Κύπριου ποιητή του 16ου αιώνα έδιναν στον πάσχοντα άνδρα μια ηρωική δικαίωση. Το κοινότυπο θέμα μεταμορφωνόταν σε ερωτικό μανιφέστο και η ερωτική αποτυχία σε μια ποιητική νίκη.
Μέσα από βλέμμα ενός συνεχούς μετασχηματισμού, ένα παιχνίδι που ο Γιώργος Κοροπούλης με μύησε, άρχισα να μελοποιώ πολλά από τα ποιήματα της συλλογής. Δυστυχώς δεν κατάφερα να τα οργανώσω έτσι ώστε να δημιουργούν ένα ενιαίο μουσικό έργο όπως το φανταζόμουν. Δύο από αυτά [Τα δάκρυα δυναμώνουν και Αυτά είναι τα μάτια] μου έδωσαν την ιδέα για έναν κύκλο με θέμα την ομορφιά, εν γένη. Έτσι εκδόθηκε Η Ομορφιά που ανθίζει.
Τα δάκρυα δυναμώνουν
Τη φλόγα που δεν σβήνει:
Δεν μάχονται πια μέσα μου τα δυο.
Τα δάκρυα δεν στεγνώνουν,
Πυρώνει το καμίνι:
Το ένα τ’ άλλο θρέφει όταν θρηνώ.
Τι δάκρυ δροσερό!
Τι δροσερή φωτιά!
Πως σμίγουν στην πνοή μου!
Μα την πικρή ζωή μου,
όπως το χιόνι ο ήλιος, σπαταλά
η ομορφιά που ανθίζει
και μέσα μου όλα , όλα τα δροσίζει
Αυτά είναι τα μάτια, που ξεχάστηκα
κοιτώντας τα και άλλος είμαι πια;
Αυτά είναι τα φρύδια , που φωτιά
Κερνούσανε κι ανώφελα πικράθηκα;
Αυτά είναι τα μαλλάκια που θηλιά
Πέρασαν στην καρδιά μου κι ας φυλάχτηκα;
Για σένα ζω , και άλλαξα , και χάθηκα ,
Για τη δική σου απόλυτη ομορφιά,
Κι ας φυλάχτηκα.

Στις 28 Νοεμβρίου 2022 στο Μέγαρο Μουσικής, αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, θα ακουστούν για πρώτη φορά δύο ακόμη μελοποιημένα ποιήματα της συλλογής – “Όταν κατά το μέρος σου γυρίσω” και “Κοιμόμουν” – από την Αλεξία Βουλγαρίδου και την Κορίνα Βουγιούκα
1
Όταν κατά το μέρος σου γυρίσω
και η γλυκειά σου όψη με φωτίζει,
το φώς σου, που βαθιά το νου μου αγγίζει,
με καίει και δεν ξέρω πια να ζήσω.
Φοβάμαι απ’ τη φωτιά μην ξεψυχήσω
γιατί η καρδιά μου να μ’ αφήνει αρχίζει
Φεύγω – κι είμαι τυφλός που δεν γνωρίζει
το δρόμο κι όμως πρέπει να βαδίσω
Φεύγω – από το θάνατό μου ξεμακραίνω
Φεύγω – για κει που δεν θα σ’αγαπούσα
Φεύγω – κι η αγάπη πάντα με προφταίνει
Για χάρη όσων μ’ αγάπησαν, σωπαίνω
θα έκλαιγαν ό,τι κι αν τραγουδούσα
είν’ η φωνή μου λυπημένη
2
Κοιμόμουν – και είδα πως κοιμόταν πλάι
εκείνη που μου πήρε την καρδιά
κι εγώ, λέει ξαγρυπνούσα όπως παλιά
κι άκουγα την καρδιά μου να χτυπάει.
Γύρισα – όπως στον ύπνο του γυρνάει
καθένας μας και ψάχνει μια αγκαλιά
Γύρισα – κι όλα έγιναν ξανά
όπως όταν καθένας μας ξυπνάει.
Μάτια μου, όταν κλείνετε μου δίνετε
αυτό που μου στερείτε όταν ανοίγετε:
για χάρη μου τον κόσμο πια μη δείτε.
Μάτια μου, όταν κοιμάμαι ξαναβλέπετε
αυτήν που όταν ξυπνάω αλλός τη χαίρετε:
κλείστε λοιπόν για πάντα να χαρείτε!
Όλα τα παραπάνω ποιήματα είναι ανώνυμου Κύπριου Ποιητή του 16ου αιώνα
σε ποιητικό μετασχηματισμό του Γιώργου Κοροπούλη.

Ακούστε την εκπομπή Στοιχεία για την αγορά Χαλκού του Τρίτου Προγράμματος όπου ο Γιώργος Κοροπούλης και ο Κύριλλος Σαρρής διαβάζουν μερικά από τα ποιήματα της συλλογής του ανώνυμου Κύπριου ποιητή